Şavşat

Şavşat, Türkiye'nin kuzeydoğusundaki Artvin ilinde aynı ilçenin (İlçe) idari merkezi ve ilidir. Şavşat ili 6.666, Şavşat ili 18.058 (2009 itibarıyla).

Cevizli köyüne ulaşabilir.

Cityscape

Kale'nin doğusunda, yol Bachtal vadisini terk ediyor ve kuzey tarafında hafifçe yokuş yukarı, kozalaklı ormanlarla kaplı tepelerle çevrili kompakt şehir merkezine gidiyor. Otobüs durağı, yüksek bloklar halinde, yeni inşa edilen bir ilçenin altındaki yüksek doğu bölgesinde yer almaktadır. İş merkezi boyunca birçok basit otel, sayısız restoran ve dükkan bulunmaktadır. Karakteristik özelliği, normal bloklar arasındaki eğimli yokuş yukarı yan sokaklarda, duvarları sokağa hizalı olan dikilmiş çatılara sahip eski konut binalarıdır. İnşaat, bölgedeki bazı köylerde geleneksel evlerin döşenmesi ile bir kiriş konstrüksiyonunun inşa edildiğini anımsatıyor. Tarım arazisinin ortasındaki şehir ticarette yaşıyor, önemli bir sanayi şirketi yok.

kale

Gürcü krallığı Tao-Klarjeti içinde eski Beyliği Schavscheti (Türk Şavşat) bir kez bugünün Türk ilçesinde çok daha büyük bir alana uzattı. 9. yüzyılda itibaren kaleden Bağratlılar Hanedanı'nın prensler Ardanuç doğuda güney ve bugün Batı Gürcistan Erzurum'a Karadeniz'den bir alana geçici olarak yönetti. 11. yüzyılda tarihçi Sumbat Davitisdze başrahip Tbeti ait (Archimandrite), onun manastırın yakınında bir kale ve bir kule 1027/28 inşa Piskopos Saba Mtbevari hakkında yaptığı "Bagratidler Tarihi" bildirildi. Sveti denilen kale ("direk"). Bu, Şavşat Kalesi anlamına gelebilir (Şavşat Kalesi). Sumbat Piskoposuna göre Saba ve Shavsheti'li bazı soylu müteakip yıllarda bir Bizans saldırısına karşı kale savunabilirdi. Kale, Scavish prenslerinin ikametgahı oldu. 16. yüzyılın ortalarında, Osmanlılar Gürcü yönetimini sona erdirip manastırları kapattı. kale muhtemelen erken 19. yüzyıla kadar iskan edildi, muhtemelen sonuna yarı bağımsız Gürcü yerel yöneticileri (Bey) ikamet.

Kale tepesi kayalık ve her tarafta dik. Doğu tarafında bir yol zikzak çiziyor. Daha geniş kısımların korunduğu çevre duvarı, tepenin tam dış kenarını izler. Giriş kapısı düz doğu duvarının ortasında, batı duvarı geniş bir yay halinde uzanmaktadır. Güneydoğu köşesinde tek bir yuvarlak kule muhtemelen son sığınma evi olarak hizmet etmelidir. Batı alanında, iç avluyu iç yaşam alanından ayıran bir iç duvar kalıntısı korunmuştur. Görülebilecek kalıntılar 14. veya 15. yüzyıldan kalmış olabilir.