Kaman (Kırşehir)

Kaman, Kırşehir ilinin (İl) aynı adı taşıyan (İlçe) ilçesinin merkezidir.

konum ve isim

Kaman ilçesi, Küçük Asya Yarımadası'nın (Orta Anadolu, Türkçe: İç Anadolu) neredeyse merkezinde yer almaktadır. Kızılırmak'ın orta kesimlerinde yer alır ve ilçenin güneybatı sınırını oluşturan Hirfanlı Barajı'nı oluşturmak için buraya baraj yapılır ve ardından Orta Anadolu tuz gölüne ("Tuz Gölü") mümkün olduğu kadar yaklaştırılır. , kuzeye döner ve Karadeniz'e akar.

Hirfanlı Barajı ve ardından Kesikköprü Barajı'nın altındaki Kızılırmak (Kesikköprü köyü yakınlarında küçük bir köprübaşı ile) ilçenin güney, güneybatı ve batı sınırlarını Ankara iline kadar oluşturur. Hirfanlı Barajı'nın ötesinde Şereflikoçhisar İlçesi, Kızılırmak'ın Hirfanlı Barajı'ndan çıkışının hemen öncesinde ise bu ilin Bala İlçesi bulunmaktadır. Kaman İlçesi, batıda ve kuzeybatıda Kırıkkale İli'nin Çelebi ve Keskin ilçeleri, kuzeyde Akpınar İlçesi ve doğuda Kırşehir İli'nin Merkez Merkez İlçesi (İlçe olarak da bilinir) ile sınır komşusudur.

Kaman, il merkezi Kırşehir'in 52 km kuzeybatısında, eski bir ticaret yolunu izleyen ve Kaman'ın ötesinde Karakeçili ve Balâ üzerinden kuzeybatıya devam eden ve Ankara'dan Adana'ya giden ana yolla Gölbaşı'nda buluşan neredeyse kesintisiz dört şeritli bir yol üzerinde yer almaktadır. Bugün Kırşehir'den Ankara'ya giden ana bağlantı yolu (Ankara'dan Kayseri'ye D-765) kuzeyde Kaman'ı geçerek Kırıkkale üzerinden Ankara'ya 15 km.

Adının, Strabo ve Claudius Ptolemaeus tarafından bahsedilen antik Chamanene bölgesinin (ayrıca: Chammanene, Kammanene) adından türetildiği söylenir.Krallığın batısında ve daha sonra Roma eyaleti olan idari bir alt bölüm (strateji) idi. Kapadokya, Galatya ve Pontos sınırında.

Hikaye

Kaman'ın bugünkü şehir manzarasında hiçbir tarihi yapı bulunmasa da, bölge birkaç bin yıldır yerleşim görüyor. Kaman'dan Kırşehir istikametine 8 km uzaklıkta küçük bir kasaba olan Çağırkan mevkiinde M.Ö. Japon arkeologlar, 1986'dan beri Türkiye Kültür Bakanlığı (Kültür Bakanlığı) ve Orta Doğu Japon Kültür Merkezi'nin himayesinde burada kazılar yapıyorlar. Kazı alanının yanında, Japon tarzı bir bahçe içinde, tümülüs şeklinde bir arkeoloji müzesi bulunuyor. Japon arkeologlar ve liderleri Prens Mikasa'nın çalışmalarının onuruna, Kaman'ın şehir merkezinden Kırşehir'e giden (kazı alanını geçerek) ana caddesi Prens Mikasa Caddesi (Prens Mikasa Caddesi) olarak adlandırılmıştır.

Aksi takdirde, tarihi binalar veya kalıntıları sadece seyrek olarak mevcuttur. Bizans döneminden kalma Ömerhacılı (Kuşkalesi, İngilizce: Vogelburg) kalesi ve Temirli (Demirli) kilisesinin kalıntıları vardır.

Bu arada hikayede Kaman'dan özel olarak bahsedilmedi. Genellikle İç Anadolu'nun tarihini çevresiyle paylaşmıştır. Helenistik ve Roma dönemlerinde bölge, Kapadokya Krallığı'nın ve daha sonra Roma'nın Kapadokya eyaletinin bir parçasıydı.

Birçok Türk şehri gibi Kaman da bugünkü önemini ancak son zamanlarda, son 20. yüzyılda geliştirmiştir. 1913 yılında yerleşim bir Bucak'ın yönetim merkezi olmuştur. 1924 yılında belediye (Belediye) olmuş, 1944 yılında bugünkü İlçe kurulmuş ve başkenti Kaman olmuştur. 1954 yılında Kırşehir ili feshedilip, Kırşehir bir İlçe başkentine indirilince Kaman ilçesi, o zamanlar bugünkü Kırıkkale iline bağlı olan Ankara iline bağlanmıştır. 1957 yılında Kırşehir Vilayetinin yeniden kurulmasıyla Kaman Kazası da ilçe olarak Kırşehir iline bağlanmıştır.

coğrafya

Kaman İlçesi 1.253 km²'lik bir alanı kaplamaktadır ve yaklaşık 40.000 nüfusa sahiptir. Bu sakinlerin yarısından biraz fazlası bölgenin ana kasabasında yaşıyor. Nüfus son yirmi yılda azalmaktadır. Kaman merkeze ek olarak, İlçe'de belediye (Belediye) statüsünde, Türkçe'de kasaba (kabaca: küçük kasaba, yama, burada sadece daha büyük köyler) olarak da anılan 10 köy ve 41 köy bulunmaktadır. (köy), bir muhtara bağlıdır. İlgili köyler de dahil olmak üzere belediyelerin nüfusu çoğunlukla 2.000'den azdır, köylerin nüfusu yalnızca birkaç yüz, hatta bazen 100'den azdır. Nüfusun çoğu Türklerden oluşuyor ama Kekilliali'de Kürt yerleşiminin kuruluşuna kadar uzanan dağınık bir köy de var.

İlçe, Türkiye'nin jeolojik olarak en eski bölgelerinden biri olan ve Variskan Öncesi zamanlarda stabilize olmuş eski bir anakara kratonu olan Kırşehir masifinde yer almaktadır.

Kaman'ın güneyinde, Baranlı Dağı (1.963 m) sıradağları, Ali Üllez Dağı (1.528 m), Topakkaya Dağı (1.300 m) ve Buzluk Dağı (1.609 m) ile birlikte doğu-güneydoğusunda Kırşehir'e kadar uzanır.

iklim ve bitki örtüsü

İklim, Anadolu yarımadasının iç kesimlerinde yine sıradağların gerisinde kalan iki iç deniz arasında yer alması, deniz seviyesinden yüksekliği ve 40. paralelin güneyindeki konumu ile karakterize edilir.

İklim karasaldır. Kışlar soğuktan soğuğa geçer. Donma sıcaklıklarının yanı sıra kar yağışları ve kar örtüsünün kapalı olduğu dönemler meydana gelir. Yazlar ılıktan sıcağa ve kuraktır. Anakaranın daha hızlı ısınması nedeniyle, ilkbaharda Akdeniz'den gelen alçak basınç alanları kışın olduğu gibi Karadeniz ve Doğu Akdeniz üzerinden değil, Orta Anadolu boyunca hareket eder. Nisan-Mayıs aylarında yağış. Doğu Avrupa üzerindeki yüksek irtifa çukurunun etkileri, kötü hava koşullarına, özellikle ilkbaharda yaz başlarına kadar şiddetli yağmura ve hatta yaz ortasında bulutlu, nispeten serin hava dönemlerine yol açar.

İlkbaharda en yüksek yağış, yağmurla beslenen tarımı desteklemektedir, çünkü yetiştirilen mahsullerin çoğu bu dönemde büyüme mevsimine sahiptir.

Bölgenin orijinal çam ve meşe ormanları tamamen temizlenmiş olup, Ankara ilinde sadece ilçe ve il sınırlarının batısından Kaman'dan Ankara'ya giden yol, aslen Ankara'da da yaygın olan ormanın (Beynam Ormanı) kalıntılarından geçmektedir. Beynam köyü yakınlarında İç Anadolu. Ömerkahya, Yazıyolu, Bayındır ve Hamit yerleşimlerinde meşe ağaçlarının yanı sıra akarsu kenarlarında ve yerleşim yerlerinin çevresinde kavak ve söğüt ağaçlarına, yerleşim yerlerinde ve çevresinde de meyve ağaçlarına rastlanmaktadır.

İşletme

Kaman ve ilçesinin ekonomisi tarıma dayalıdır. Ağırlıklı olarak hububat, baklagiller, yem bitkileri, endüstriyel bitkiler, sebze ve meyveler yetiştirilmektedir. Özellikle Türkiye genelinde tanınan Kaman cevizi, ilçe ekonomisinde önemli yer tutmaktadır. Büyükbaş, küçükbaş ve keçi besiciliğinin yanı sıra kümes hayvancılığı, arıcılık, balıkçılık ve devekuşu yetiştiriciliği yapılmaktadır. Hirfanlı göletinde sazan, yayın balığı, kadife balığı, levrek ve turna gibi tatlı su balıkları bol miktarda bulunmaktadır. Kaman bölgesi, merkezi Kapadokya'dan Ankara ve Kalecik'e kadar kuzeybatıya uzanan eski bir şarap bölgesinde yer almaktadır. Günümüzde bağcılık artık önemli bir rol oynamıyor.

Ticari işletmeler çoğunlukla küçüktür ve tuğla fabrikası, tarım makineleri ve metal işleme işletmeleri gibi yerel ihtiyaçları karşılamaya hizmet eder. İlçeye bağlı Ömerhacılı ve Hamit beldelerinde renkli mermer ocakları işletilmekte olup, ürünleri ihraç edilmektedir. Demir, çimento bazlı malzemeler ve florit yatakları da vardır. Halı ve kilimler küçük işletmelerde ve ev işlerinde de üretilmektedir.

Görülecek yerler, turizm

Kalehüyük'teki ören yeri ve Bizans kalıntılarının yanı sıra Hirfanlı Barajı'nın baraj duvarı da görülmeye değer bir manzara sunuyor. Örneğin gölün kıyısında, Savcılı Büyükoba'daki veya Hirfanlı'daki plaj tesislerinde mütevazı bir yerel turizmin başlangıcı görülebilir. Savcılı Büyükoba'dan zaten ilçe dışında kalan Karalar köyü yakınlarındaki Karakurt termal kompleksine kısa sürede ulaşılabiliyor. Sokaktan bakıldığında, eskimiş ve terk edilmiş gibi görünen bir motel kompleksi, arkasında bir kervansaray kalıntılarını gizler.

Kaman'daki Ceviz Festivali'ni bir etkinlik olarak anmak gerekir. Her yıl Ekim ayının ilk Cumartesi ve Pazar günleri kutlanır.

Belediyeler ve köyler (ana şehir hariç)

• Gemeinden (Belediyeler)
  • Başköy
  • Çağırkan
  • Demirli
  • Hamit
  • İsahocalı
  • Karkınyenice
  • Kurancılı
  • Savcılı Büyükoba
  • Ömerhacılı
  • Yelek

• Köyler
  • Ağapınar
  • Aydınlar
  • Bayındır
  • Bayramözü
  • Benzer
  • Büğüz
  • Çağırkan Hacıbayram
  • Çağırkan Körmehmet
  • Darıözü
  • Fakılı
  • Değirmenözü
  • Gökmeşe
  • Hirfanlı
  • İbrişim
  • İkizler
  • İmancı
  • Kale Köy
  • Karahabalı
  • Karakaya
  • Karkınkızıközü
  • Karkınmeşe
  • Karkınselimağa
  • Kekilliali
  • Meşe Köy
  • Mollaosmanlar
  • Ömerkahya
  • Sarıömerli
  • Savcılı Bağbaşı
  • Savcılı Ebeyit
  • Savcılı Esentepe
  • Savcılı Gültepe
  • Savcılı Kışla
  • Savcılı Kurutlu
  • Savcılı Meryemkaşı
  • Tatık
  • Tepe Köy
  • Yelek Sarıuşağı
  • Yazıyolu
  • Yeni Köy
  • Yeniyapan
  • Yukarıçiftlik